Van een cursist uit een adellijke familie kreeg ik vorig jaar een rok van meer dan 100 jaar oud.
Helaas weten we niet precies waar deze vandaan komt.
Ik weet wel dat de stof niet zo exclusief is dat hij museumwaardig is. En dus heb ik de stof gewoon in de wasmachine gewassen omdat ik 100 jaar oude vlekken geen optie vond.
In de tijd van die rok waren de kleermakers zeer praktisch ingesteld:
De rok was een dubbele stof de binnenkant, nu de binnenkant van dit jasje was met onzichtbare steekjes tegen de buitenkant vastgezet. En de onderkant was dus zoals nu de zoom van mijn jasje en onderkant van de mouwen.
Helaas heb ik geen foto van de rok maar hij zag er zo uit:
Een geheel rechte rok van iets van een kleine 2 meter in het rond, met twee splitten en 1 naad. Aan de bovenkant zat een baan ongebleekte katoen van ongeveer 15 cm hoog, deze was bij de taille gerimpeld aan een bandje.
Zo was de rok heel makkelijk aan te passen: dikkere dame, minder rimpels, dunnere dame meer rimpels.
Ik wist eerst niet wat een goede bestemming was voor de stof, zelf draag ik nooit rokken. In mijn eigen ogen word ik daar vierkant van. Toen iemand opperde om er een jasje van te maken sprak me dat aan.
Mijn uitdaging lag natuurlijk bij de zoom van de rok, want die was al helemaal klaar, met een mooie rand.
Voor de onderkant van het jasje was het makkelijk. Voor de mouwen, patroon mantelmouw, besloot ik het risico te nemen om ze om deze ook met de uiteinden langs de zoom te leggen. Normaal ligt de recht van draad anders.
En kijk! Super goed resultaat. Eigenlijk valt de mouw fijner dan wanneer de recht van draad genomen is zoals het hoort.
Aangezien de rok al van dubbele stof was en de onderkant al meteen bij het knippen keurig afgewerkt is het jasje niet gevoerd.
Ooit kreeg ik van een bruidsatelier hier in Zwolle een tas vol mislukte zijden bruidsjurken. Deze heb ik verwerkt tot schuine biezen en daarmee zijn alle naden afgewerkt en aan de onderkant mooi onzichtbaar weggezoomd.
De laatste uitdaging zat in de schoudervulling, een passende vond ik uiteindelijk bij van de Koekelt. Omdat de schoudervulling ook zichtbaar is heb ik deze eveneens afgewerkt met zijde schuin van draad.
En in mijn knopendoos vond ik de perfecte knoop (tot ik iets beters vind natuurlijk).
Het is een heerlijk jasje om te dragen, in tegenstelling tot alle andere colbertjasjes vergeet je dat je deze aan hebt.
