Deze maand zijn mijn man en ik 35 jaar getrouwd. De kleding die ik voor ons maakte, heb ik al die jaren bewaard. In mijn modevakschool stel ik ze nog zo af en toe tentoon omdat er nu vrijwel alleen maar in witte lange sprookjesjaponnen wordt getrouwd, maar in de jaren ’90 kwam het ook voor dat er andere kleuren werden gekozen. Wij kozen voor steenrood.
Ik had toen nog niet de vak-kwaliteiten die ik nu heb, dus het patroon van mijn jurkje kwam uit de Burda. Het jurkje is gemaakt van fluweel met zijde. Het rokje is erg kort, dat vond ik zelf ook toen we in het stadhuis op de stoelen van het bruidspaar mochten gaan zitten, ik heb flink aan mijn rokje getrokken!
Het patroon van het pak van mijn man komt uit de Marion en de stof is een combinatie met wol, ik weet niet hoeveel percentage. Zijn overhemd is van zwarte zijde en pochet en strikje van de zijde van mijn jurkje.
Ik maakte voor mijzelf een fluwelen overjas. De mantel van mijn man hebben we in een herenmodezaak gekocht en is van Italiaanse snit.
Wij vieren op 30 november met familie en vrienden ons huwelijksfeest met deze aangeklede poppen op een prominente plaats, want we kunnen de kleding niet meer aan. Ik heb allang geen maat 36 meer en mijn man loopt al een paar jaar marathons, dus is juist wat dunner geworden.
